ඔන්න දවසක් දෙන්නෙක් කන පැලෙන්න බීලා බීලා පාරෙ අමාරුවෙන් වැනි වැනී ගෙදර යනවලු! සිරිපාලයි ගුණපාලයි කියලා කියමුකෝ! හදිසියේම සිරා දැක්කලු ඉස්සරහින් පාර තියෙන යමක් දෙන්නට පෑගෙන්න යන බව!
සිරා - ඒයි අයින් වෙයන් ඔන්න කක්කා ගොඩක්!!
ගුණේ - (ඒ දෙස බලා) පිස්සුද බන්? මේක කක්කා ගොඩක් නෙවෙයි බන්!
සිරා - (පහත් වී නැමී මුහුණ ලං කොට බලා) යකෝ! මේක කක්කා ගොඩක් තමයි!! මේ පේන්නෙ නැද්ද?
ගුණේ - (සිරා බැලූ අයුරින්ම බලා) අනේ පලයන් බන්! උඹ හිතුවද මට ඇස් පේන්නෙ නෑ කියලා? මේ කක්කා නෙවෙයි මෝඩයෝ!
සිරා - (හොඳින් නහය ලං කොට ඉව කොට බලා) හප්පේ... යකෝ මේ පේන්නෙ නැද්ද ගඳ! මේ කක්කම තමයි යකෝ!
ගුණේ - (සිරා බැලූ ලෙසම ඉවකොට බලා) නෑ මිනිහෝ! මේ කක්කා නෙවෙයි! බත් පාර්සලයක් වගේ මොකක් හරි පාරෙ වැටිලා නරක් වෙලා වෙන්න ඇති!
සිරා - (නොදන්නා ද්‍රව්‍යයෙන් ස්වල්පයක් ඇඟිල්ලට ගෙන හොඳින් බලා) අපෝ බන්! මේ බලපන් කක්කා තමයි බන්! මේ.. හැටි බලපන්කෝ!
ගුණේ - (සිරා සේම ඇඟිල්ලට ගෙන බලා) උඹට බෑ මාව රවට්ටන්න! කක්කා නෙවෙයි! එච්චරයි මම කියන්නේ!!
සිරා - (ඇඟිල්ලට ගත් ද්‍රව්‍යය කටේ දමා රස බලමින්) කක්කා තමයි ගුණයෝ! කියන දේ අහපන්! මට හොඳටම ෂුවර් යකෝ දැන් නම්!!
ගුණේ - (සිරා කල ලෙසින්ම කටේ දමා මඳක් රස බලමින් සිට) චිකේ! ඊයා බන්! කක්කා තමයි! තව පොඩ්ඩෙන් පෑගෙනවා!
කියා දෙදෙනා කක්කා ටික මඟ හැර ගියෝ
No comments:
Post a Comment